Het begon met Alexander. Steeds vaker kwam ‘ie even gedag zeggen. Dan trippelde hij met z’n bruingrijze lijfje naar de openslaande deuren, graaide nog wat overgebleven broodkruimels van het terras, en ging er weer vandoor. We herkenden hem aan z’n warrige vachtje dat nog plukjes babydons bevatte. En op gegeven moment aan z’n brutaliteit. Want…
Terwijl ik naar het lege bakje chocolaatjes op het aanrecht staar, denk ik terug aan het gesprek met een vriendin, jaren geleden. Hoogzwanger en hoogst verontwaardigd was ik. ‘Dan sta ik daar straks voorin om zo’n lief, klein mensje te laten dopen en roept de dominee dat ‘ie ,,in zonden ontvangen en geboren is”… Dat gaat…