Het is zondagavond rond een uur of acht. Terwijl Echtgenoot en ik in doodse stilte de lectuur van de week wegwerken, kruipt ‘ie onder de bank vandaan. Eerst behoedzaam, dan met bravoure. Dat is het moment dat ik ‘m zie. Klein, grijs, zwarte kraaloogjes. Schattig, maar niet op het vloerkleed en zéker niet naast mijn…
Daar sta je. Fier rechtop. Twee helderblauwe ogen glinsteren ondeugend onder je lange wimpers. Je witte donshaar krult van het zweet. Op je wangen mengen zand, aarde en snot zich tot donkergrijze kledders. Om je mond een tevreden grijns. Een felgroen schepje bungelt tussen de vingertjes van je linkerhand. Uit de dikke luier komt een…