De les van een deur

Wat ik mij deze week dus afvroeg: wat als je ergens in de rimboe rond de evenaar woont en geen beschikking hebt over een deur? Zo’n niet te zwaar geval, met soepele scharnieren, waar je bij tijd en wijle lekker hard mee kunt gooien. Een die met een flinke knal in het slot vliegt. Ik kan niet zonder. Tot frustratie van enkele huisgenoten, één in het bijzonder.

Het geval wilde namelijk dat dit keer alleen de koelkastdeur voorhanden was. Les #1 bij frustratie: gebruik nóóit de koelkastdeur. De zwieper deed het goed, vooral vanwege de tegendruk aan de andere kant. Maar met de zwieper, besloot de Spa Rood een ruk naar rechts te maken. Het gevolg was een enorme ravage aan glasscherven in een soep van koffiemelk, zongedroogde tomaten in knoflookolie met een fikse klodder mayonaise. Geluk bij een ongeluk: de eieren waren al op.

Echtgenoot was witheet. Dat was ‘ie al, maar waar ik in Premarriage Course-jargon normaal de ‘neushoorn’ ben en hij de ‘egel’ – voor een uitleg: lees hier verder –  werden de rollen nu omgedraaid. Les #2 bij frustratie: omgedraaide rollen zijn nog ingewikkelder dan de gewone gang van ruziezaken, sla waar nodig dus altijd met normale deuren.

---

“Les #1 bij frustratie: gebruik nóóit de koelkastdeur”

Voor de egels onder jullie die zich nu zorgen beginnen te maken; ik sla noch dagelijks, noch wekelijks, noch maandelijks met deuren. Slechts een keer in de zoveel tijd moet het er gewoon even uit. Een deur is dan een prima oplossing, met name vanwege het geluidseffect. Servies kan ook, leerde ik onlangs van een collega, maar dat lijkt mij zo’n dure bedoeling. En wat een gedoe als je vervolgens ook nog aan het opruimen moet. Over frustratie gesproken. Daarom les #3: houd het bij een deur.

Overigens stond die lieve egel-met-neushoorntrekken van mij even later zelf de boel op te ruimen. Echt waar, helemaal alleen. Daar ging mijn frustratie. Gesmolten, als sneeuw voor de zon. Dus les #4: liefde overwint echt alles. Zelfs de noodzaak van een deur.