Digistress

Ik heb ruzie. Dikke ruzie. Mijn persoontje, opvoeden en het digitale tijdperk: het gaat gewoon niet door één deur. Nee, dan heb ik het niet over problemen met schermtijden en andere mijn-kind-wil-continu-online-taferelen. Het gaat vooral om het feit dat ik de ontwikkeling van mijn kroost tegenwoordig nog maar op één manier tot mij kan nemen: digitaal.

Dat is dus een probleem. Vooral omdat er vanwege privacyredenen altijd een wachtwoord nodig is om het wel en wee van onze kinderen te kunnen bekijken. En daar begint de ruzie. Want was het nu dat wachtwoord met die hoofdletters? Of had ik bij dit systeem voor het wachtwoord met cijfers gekozen? Tegen de tijd dat ik een vermoeden begin te krijgen (o ja, het was die met die leestekens, was verplicht!) lig ik er alweer uit en moet ik de hele handel opnieuw instellen.

Sinds de AVG (je weet wel, die wet met nóg meer wachtwoorden) bereikt mijn ouderbetrokkenheid een dieptepunt. Naast het feit dat ik nog nooit één digitale stap in het oudervolgsysteem heb gezet *schaam* heb ik dit schooljaar ook nog geen enkele foto van leuke-activiteiten-met-de-klas gezien. Ze zijn er wel hoor. Achter slot en grendel.

---

“Ik weet dat het een keer van verzoening moet komen”

Een hoogtepunt is er ook. Van frustratie welteverstaan. We wilden na ruim twee jaar zwemles namelijk wel eens weten of dat A-diploma in zicht kwam. Of we even met de zwemjuf konden praten. Dat kon… nádat we eerst – terug thuis – in het digitale systeem hadden gekeken hoeveel pinguïns er inmiddels waren toegekend. We moesten eerst even afkoelen voordat we onze zoektocht naar zowel gebruikersnaam als wachtwoord startte. En dat kwam niet van de zwembadhitte.

Ik weet dat het een keer van verzoening moet komen. Want als ik de verhalen van mijn tienerzus moet geloven ben ik er voorlopig nog niet vanaf. Ondertussen heeft manlief – hij moet mijn blogs altijd aanhoren als ik ze tik – het voor elkaar gekregen die foto’s-uit-de-klas op scherm te krijgen. Ik schuif snel aan. Ben ik voorlopig weer op de hoogte. #toedeloei