Een klein, groot cadeau

Het werd allemaal wat chagrijnig in huis. Te lang op elkaars lip. De school die weer zou starten. Te veel van hetzelfde. Het was hoe dan ook tijd voor wat blijheid. Dus stopten we onze namen in een pot en trokken er vervolgens de naam van een ander uit. Voor diegene zouden we elke dag iets liefs doen. Tot “patatjesdag”, dan volgde de onthulling.

‘Het lijkt wel Wie is de Mol?‘, vond Oudste Zoon. ‘Mag ik tegen niémand zeggen wie ik heb?’, vroeg Tweede Zoon. ‘Dat lukt echt niet.’ Kleuterzoon zei niets, maar keek tijdens de minuten die volgden met glinsterende oogjes onafgebroken naar het onderwerp van zijn opdracht: ik dus.

De eerste dag gingen we voortvarend van start. Tweede Zoon kleurde een hartje en stopte dat onder een kussen. Kleuterzoon hielp met de taart. Oudste Zoon vond dat hij eerder die dag al lief genoeg was geweest: ‘Dus ik ben klaar.’ Zelf plukte ik een bloem en legde dat op het kussen van diezelfde oudste. Verrast keek hij er die avond naar: ‘Nu weet ik wie mij heeft … papa.’

Ik glimlachte toen ik ’s avonds ging slapen en een knuffel en bellenblaas onder mijn kussen vond. Kleuterzoon was van de wereld als hij een extra lange “kriebel” kreeg. Oudste Zoon probeerde vooral de Mol te ontdekken en wisselde dagelijks van verdachte. Echtgenoot vond het jammer dat ik niet op zijn briefje stond: ‘Dan had je niets gemerkt.’

---

“Zoveel geluk om dertig bierdoppen, wat een heerlijk cadeau” 

En toen legde Oudste Zoon een groot hart van bierdoppen op het bed van zijn grootste speelmaat en rivaal. Gniffelend nam hij mij in vertrouwen: ‘Hij heeft nog niets gemerkt.’ Even later ging er een kreet van vreugde door het huis. Met twee handen voor zijn mond geslagen bekeek Tweede Zoon het tafereel op zijn bed: ‘Ik kan het niet geloven. Ik kan het echt niet geloven.’ Ontroering maakte zich van mij meester. Zoveel geluk om dertig bierdoppen, wat een heerlijk cadeau.

Over de helft van de week kwam de klad er wat in. En toch veranderde hier en daar een houding. Als was het alleen maar die van mijzelf.

Patatjesdag. De grote ontknoping. De één raadde goed, de ander niet. ‘En wat heb jij allemaal voor mama gedaan?’, probeerde Echtgenoot aan Kleuterzoon te ontfutselen. Geheimzinnig haalt de jongste zijn schouders op. ‘Ik ging elke dag naar school. Dat wil mama graag.’