Een andere werkdag

‘Mam, ik weet wat werken is’, zei Kleuterzoon onlangs. ‘Werken is klussen. En werken is bij de burgemeester (echtgenoot). En werken is op zolder bij de kjomputer (ik).’ Zijn analyse verbaasde mij niet, maar onbevredigde wel. Wat zou het mooi zijn als ons werk of werken in het algemeen voor zoons meer betekent dan wat ze feitelijk zien.

We vertellen zoons regelmatig over onze werkdag hoor. Dat ik een gesprek had met een mevrouw die is geadopteerd (Kleuterzoon: ‘Wat is geadopteerd?’). Dat die mevrouw heel mooi vertelde dat ze het vroeger moeilijk vond, maar dat haar nieuwe vader en moeder haar telkens weer hebben geholpen, net als God. En dat het mooi is om dat verhaal aan andere mensen te vertellen, zodat ze er misschien iets van leren of erdoor getroost worden (Tweede Zoon: ‘Zijn die mensen dan verdrietig?’).

Of dat Echtgenoot allemaal ideeën moet verzinnen voor een stuk grond in het dorp waar iets mee moet gebeuren. Oudste Zoon: ‘Je kunt daar wel een Ballorig bouwen. Of iets met dieren.’ Kleuterzoon: ‘Ja! Met een mammoet en dino’s.’

Maar uiteindelijk betekent werken voor zoons vooral dat papa en mama er niet zijn. Of laat zijn. Of vroeg weg moeten. En dus: veel minder leuk dan als ze gewoon gezellig thuis zijn.

---

“Uiteindelijk betekent werken voor zoons vooral dat papa en mama er niet zijn” 

Groot was mijn enthousiasme dan ook toen ik een kinderboek moest recenseren. Snel haalde ik de oudste twee erbij: ‘Jongens, we gaan dit boek lezen en dan moeten jullie goed opletten. Want als we klaar zijn, gaan we opschrijven wat we van het boek vonden. En dan zetten we dat in een tijdschrift, zodat iedereen het kan lezen en kan bedenken of ze het boek ook willen kopen. Ok?’ Zoons waren meteen enthousiast over deze belangrijke taak. Tweede Zoon: ‘Leest die mens die het boek gemaakt heeft dat dan ook?’ Ik: ‘Misschien. Maar we mogen gewoon eerlijk zijn.’

Het feit dat ze elke avond om nóg een hoofdstuk smeekten (Oudste Zoon: ‘Please mam, anders zeg ik straks niet wat ik ervan vind’) zegt eigenlijk al genoeg. Maar toch wil ik jullie onze co-creatie in zo’n 100 woorden niet onthouden (let op spoileralert):

Oog in oog met een reuzenos | Ineke Kraijo, Columbus, 9,95 euro

‘Oog in oog met een reuzenos is een heel leuk en spannend boek. En ook mooi, want mama kan er goed over vertellen. Telkens als je denkt dat er iets ergs gaat gebeuren met Tuuk, gaat het toch weer goed. Daarom is het spannend en leuk. Het is ook leuk omdat het over een andere tijd gaat. Dan leer je daar iets over. Er zijn niet veel plaatjes, maar ze zijn wel mooi getekend. Iedereen kan het boek kopen.’

Ps. De volwassenversie vind je komende maand in Jente magazine.