Hemel op aarde

Nu ik de deadlines dreig te halen, mijn mailbox verstomt en ik zojuist meer dan 4.000 foto’s uit mijn telefoon heb gewist, begin ik er echt zin in te krijgen. Vier weken lang lummelen, boeken lezen, zwemmen, ijs eten en wakker worden met de blijmoedige gedachte dat er vandaag wéér niets hoeft. Niets!

Misschien is dat wakker worden wel mijn favoriete onderdeel van de vakantie. Een soort zaterdag, maar dan dertig dagen lang. Het relaxte gevoel dat door mij heen stroomt als ik ’s ochtends mijn ogen opendoe en bedenk dat de dag leeg en uitgestrekt voor mij ligt, is de hemel op aarde. Nou ja, een beetje dan. Een behoorlijk beetje.

‘Leef met volle teugen’, zingen Kinga Bán en Elbert Smelt in een van mijn favoriete liederen. Dat lukt mij het best op zaterdag. En in de vakantie dus. Als de druk van het presteren eraf is. Als ik mij alleen maar hoef te bekommeren om het konijnenhok van Snuf en de taart voor zondag. Zelfs koken hoeft op zaterdag niet.

Liever lees ik lekker lang de krant. Drink uitgebreid thee. Struin wat door de tuin. Koop wat cadeautjes. Zoek nieuwe recepten. Lig in de zon. Help strijkkralen zoeken, kleurplaten printen. Ruim op. Ja, op zaterdag ruim ik altijd op. Leeg huis, leeg hoofd. Heerlijk!

---

“Zelfs de vakantie over de grens schrapt zoon momenteel het liefst van de agenda”

Ook Oudste Zoon is met het lekker-helemaal-niets-virus besmet. Zodra er op zaterdag iets op het programma staat, begint hij te protesteren. Zelfs de vakantie over de grens schrapt hij momenteel het liefst van de agenda. Niets is het walhalla. Niets en thuis.

Ik wens je een heerlijke zomertijd. Dagen of weken waarin je volop kunt nietsen op de manier die bij jou past. Ochtenden waarin je wakker wordt met die blijde wetenschap: vandaag is het een beetje hemel op aarde.