Huiswerkhobbels

Wie heeft huiswerk bedacht? typte ik zojuist in op google. Het is een vraag die me bijna dagelijks bezighoudt. Wie – in vredesnaam – heeft bedacht dat je na schooltijd, als je moe en met een hoofd vol thuiskomt, nóg een keer met school bezig moet zijn. En dan geen heerlijk geschiedenisverhaal of een ontspannen knutselwerkje. Maar doodsaaie rijtjes met Engelse woorden, Nederlandse wateren of Bijbelse namen. ‘Moet dat écht?’ vraagt Oudste Zoon op zijn beste dagen. Ik knik dan gezagsgetrouw. Maar eigenlijk vraag ik me precies hetzelfde af: moet dit echt?

Het nut en de noodzaak. Ik zie ze gewoon niet. Wat ik wel zie is een moe kind-uit-groep-zes dat zich elke avond (!) door zijn verplichtingen heen worstelt. Wat ik ook zie zijn ouders-met-een-flinke-dag-achter-de-rug die evenmin zin hebben om honderd keer te herhalen dat exercise book inderdaad een moeilijk woord is, en dat je het later hoogstwaarschijnlijk via google/translation zult opzoeken als je het nodig hebt, maar dat de juf nu eenmaal wil dat je het kent, dus dat je het toch moet stampen, ook al heb je vandaag al bijna zes uur schoolwerk achter de rug en is het acht uur ’s avonds geweest.

Waar ik het nut en de noodzaak wel van zie, is vrije tijd waarin je boeken leest, buiten speelt, creatieve bouwwerken van Lego maakt, ontspant om alles wat je vandaag ontdekt en gedaan hebt te verwerken. Tijd om te lachen, spontaan een vriend op te zoeken, spelletjes te doen, een muziekinstrument te leren spelen en eindeloos op de bank te hangen.

Tijd ook waarin je ongelooflijk veel leert, gewoon omdat het op je pad komt, je er nieuwsgierig naar bent, of omdat het spel of het gevoel om nieuwe vaardigheden vraagt. Tijd tenslotte die het aantal conflicten flink naar beneden zal bijstellen, net als het stresslevel van meerdere gezinsleden, en het aantal slapeloze nachten (‘Waarom is dit allemaal zo stom! Ik ga dat eksersieze boek echt niet onthouden hoor. Straks heb ik een onvoldoende en is dat de schuld van de juf. En van jou. Van jullie moet ik al die stomme woorden leren.’).


“Ik heb wel behoefte aan een concrete naam om al onze scheldpartijen aan te adresseren” 

Via google vond ik geen founding father van het huiswerk. Jammer, ik heb wel behoefte aan een concrete naam om al mijn scheldpartijen aan te adresseren. Wel vond ik dit artikel, dat ik je niet wil onthouden, vooral niet als je lesgeeft in het basisonderwijs: Waarom geven we huiswerk?

Ondertussen blijf ik met enige regelmaat als een recalcitrante puber stoom afblazen over al het stomme huiswerk dat onze eettafel passeert. Als zoon naar bed is hè. Al die andere momenten ben ik de brave moeder die even diep zucht en dan zegt: ‘Het hoort bij het leven, wen er maar aan, en nu – hup – aan de slag.’

2 Reacties “Huiswerkhobbels

  1. Esther
    Op 9 december 2020 om 22:31 uur

    Wij zagen een keer een documentaire over onder andere het onderwijs in Zweden of een ander Scandinavisch land. Korte dagen school en geen huiswerk maar buiten spelen en ontdekken, wat jij beschrijft. Lijkt me fantastisch.

    Heel herkenbaar wat je schrijft! Maar de stress die je er zelf om hebt wordt echt minder

    Esther

    • admin
      Op 15 december 2020 om 20:12 uur

      Wat heerlijk lijkt me dat! Misschien toch verhuizen ;-).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *