Puberzoon

Sinds twee weken ben ik ‘pleegmoeder’ van een puberzoon. Tenminste, zo stelt hij mij aan zijn vrienden voor. Op een zaterdag werden zijn bed, bureau, computer en dit-heb-je-allemaal-nodig-als-je-tiener-bent-spullen binnengebracht en nu woont hij dus door de weeks bij ons. Niks negen maanden voorbereiden, gewoon van de een op de andere dag.

Nou ja, we hebben er natuurlijk wel over gepraat enzo: je krijgt taken, eet met de pot mee, zal moeten wennen aan twee stuiterende koters, etc. Hij vond het goed, dus wij ook. We hebben de ruimte en houden wel van wat leven in de brouwerij. Een en een is in ons geval nu vijf.

Intussen leer ik mezelf nu het puberzoon-pleegmoederschap aan. Dat is dus anders. Niet ik bepaal hoe laat hij gaat slapen, dat doet hij zelf. We sturen hem wel naar boven hoor, vertellen uitgebreid dat hij nu juist nog kan genieten van lange nachten, maar of het helpt? En terwijl ik mijn kinderen alleen voorschotel wat ik verantwoord vind, legt hij – met vrienden natuurlijk – dagelijks de gang van schoolplein naar supermarkt af. Nee, niet voor een lekkere Elstar appel. En dan heb ik het nog niet eens over huiswerk en mobiele telefoons. Tsja.

Het is ook genieten. De directheid, z’n vrienden over de vloer, de vragen, de verhalen. En de herkenning. Want laten we eerlijk zijn: zo lang geleden is het nu ook weer niet. Dus vertel ik dat hij die leraar eens moet vragen naar z’n schildpadden. Deel ik onze masterlijke roomsoes-met-scheerschuim-truc. En smile ik er lustig op los na mijn zoveelste ‘kom je nu eten’-app :)).

Maar ben je moeder van een puberzoon en heb je nog tips: welkom ;).

1 reactie op “Puberzoon”

1. 

   hannah

   Op 20 september 2013 om 13:37 uur

   hej Es,
   leuke blog, moet er erg om lachen! lijkt me inderdaad even heel anders als je opeens een puber in huis hebt!! suc6 daarmee!!

   Beantwoorden