Wat ga jij deze week doen?

Wat ga jij deze week doen? Voor het eerst sinds bijna twee maanden stel ik mezelf die vraag. Er even vanuitgaande dat er deze week nog geen kind in quarantaine moet, heb ik anderhalve dag aan braakliggende tijd. Anderhalve dag niets! Ik kan m’n geluk niet op.

Ik begin – denk ik – met een ochtend slapen. Want ja, ik ben moe. Moe van het continu beschikbaar zijn. Van alles door elkaar. Van geduld veinzen dat ik helemaal niet had. Van gaan en doorgaan. Moe ook, omdat ik die stille uurtjes in de late avond té fijn vond om ze in te wisselen voor nachtrust. Moe, omdat ik denk dat dat nu eenmaal zo werkt, als een periode ten einde komt.

Daarna ga ik schaatsen, urenlang. Het gevoel van vliegen op diepzwart, krakend ijs, op een koude, zonovergoten dag. Gelukkiger kun je me (bijna) niet maken. Dus zochten we ons dit weekend – net als de rest van Nederland – een slag in de rondte naar passende ijzers voor het hele gezin (gelukt!), en trekken we elke ochtend vol verwachting de gordijnen open. Het enthousiasme dat daarbij vrijkomt, gun ik iedereen: ‘Mam! Pap! Kom kijken! Kom kijken! Sneeuw! IJs! We kunnen straks schaatsen! En een sneeuwballengevecht! Het kan echt! Yes!’ (en dat bij elk raam opnieuw). Je zou de school er bijna weer om sluiten. Bijna.

---

“En dan – heel misschien – is er tijd om na te denken. Maar ik weet het nog niet zeker” 

Vervolgens moet ik zien uit te vinden hoe ik de geur van konijn uit het huis verdrijf. Het arme beest werd dit weekend geopereerd. En toen doken de temperaturen onder nul. Conclusie: het moet voorlopig binnenblijven. Daar is ‘ie inmiddels met hok en al geïnstalleerd. We schrikken ons bij elke beweging weer te pletter. Maar erger nog: het stinkt. Dus lieve oma’s met raad: weet me te vinden.

En dan – heel misschien – is er tijd om na te denken. Over de afgelopen weken. Wat een rollercoaster het was. Wat lukte, en wat niet. Wat we houden willen, en wat we het liefst zo snel mogelijk vergeten. Maar ik weet het nog niet zeker. Of het zin heeft. Of het moed geeft. Dus dwaal ik liever maar wat rond. In anderhalve dag niets. Ja, dat ga ik deze week doen. En jij?